Docent kan zelf saus over de gerechtjes gieten

Docenten hebben zo hun eigenaardigheden. Ze nemen hun beroep heel serieus en staan voortdurend onder druk. Maar als er dan iets op hun pad komt wat veel werk kan schelen en tijd kan opleveren, dan staan ze daar niet echt voor open. Eerst zien en dan geloven. Met dat onderbuikgevoel stapte Marja Versantvoort twee jaar geleden het project in.

Kritische vragen

“Dat dacht ik, ja!” zegt de bevlogen projectleider. “Ik zag het zelf hélemaal zitten, maar ik ken de beroepsgroep maar al te goed en ik had behoorlijk wat kritische vragen verwacht. Daar had ik me zelfs op voorbereid. Maar het gebeurde niet. Vanaf dag één was iedereen die ik sprak razend enthousiast. Mensen snáppen het. Als ik uitleg wat zo’n platform voor open leermaterialen inhoudt, zie je gewoon het kwartje vallen: dat wil ik ook, denken ze.”

Operatieassistent

Marja komt oorspronkelijk niet uit het onderwijs en heeft ook niet direct een verpleegkundige achtergrond. Als operatieassistent werkte ze zeventien jaar in de operatiekamer. Ze voelde een grote betrokkenheid bij studenten en ging als praktijkopleider aan de slag. Zo raakte ze geïnteresseerd in het ontwikkelen en verzorgen van onderwijs. Na de eerstegraads docentenopleiding en een didactische master is ze inmiddels alweer elf jaar docent. Een dag in de week besteedt ze aan het project voor open leermaterialen.

Het wiel uitvinden

Als die behoefte zo groot is, is het dan niet raar dat zoiets niet al lang bestaat, voor het hele onderwijs? “Eigenlijk is dat inderdaad wel gek,” zegt Marja. “Zeker als je eens gaat uitrekenen hoeveel uur je als docent kwijt bent aan het in elkaar zetten van je eigen leermaterialen op basis van landelijk verplichte leerstof. Aan het opnieuw het wiel uitvinden dus. Maar toch vinden veel docenten dat dat bij het docentenberoep hoort. Ze willen de stof op hun eigen unieke manier behandelen. Dat kan alleen als ze zelf met het leermateriaal aan de slag gaan, denken ze.”

Keurmerk

“Dat was een van de redenen om een keurmerk te ontwikkelen. Een kwaliteitsmodel. De leermaterialen die je wilt delen moeten aan bepaalde eisen voldoen om het keurmerk te krijgen. Een van die eisen is dat het voor andere docenten mogelijk moet zijn het aan te passen en eigen te maken. Je moet het zien als allemaal gerechtjes, waar docenten hun eigen saus overheen kunnen gieten.”

Hobbels

“Er zijn nog wel meer hobbels, hoor. Dat docenten hun beroep heel serieus nemen, is echt waar. En het kan ze veel tijd opleveren als ze materiaal kunnen gebruiken, maar het delen kost tijd. Want je moet jouw leermateriaal zo aanpassen dat het aan alle eisen voldoet. En als iets tijd kost, dan zijn docenten zeer bereidwillig, maar de student gaat áltijd voor. Dus we blijven nadenken over manieren om juist het delen zo makkelijk mogelijk te maken en de kwaliteit toch te waarborgen.”